Five o'clok czyli bajka przy herbatce ;)

 Opowiem Wam bajeczkę, jak kot palił fajeczkę... A nie, przepraszam to nie ta bajka ;) zaczynamy jeszcze raz...

Znacie to? - spytała sięgając po filiżankę herbaty.

Znamy, znamy! - odpowiedział jej chór głosów.

To posłuchajcie... - ciągnęła niezrażona protestami.

Dawno temu za górami, za lasami było małe królestwo. Król był jaki był, ani dobry ani zły. Zawsze miał to co chciał... Jak to król. Przy zamku były stajnie i mnóstwo koni najcudniejszej krasy. Były małe i duże, kare i siwki, ciężkie perszerony i szybkie araby... Król był bardzo dumny ze swoich różnorodnych rumaków. Końmi opiekował się koniuszy. Człowiek pracowity i skromny. Życie w królestwie toczyło się spokojnie i monotonnie. Królowi dni upływały na zbytkach i rozrywkach. Koniuszy pracował od świtu do zmierzchu w pocie czoła. 

I tak by to pewnie trwało latami, gdyby król nie dostał w prezencie księgi z baśniami. Jedna z nich opowiadała o koniu, który latał. Król przeczytawszy ją, długo się nie zastanawiał. Wezwał koniuszego i nakazał mu jednego z koni nauczyć latać. W razie niepowodzenia koniuszy miał stracić głowę. Koniuszy zdębiał i ubłagał króla by dał mu na to rok czasu, po czym powrócił do swej pracy. I dni znowu upływały mu na znojnej pracy... Wieść o zachciance króla obiegła królestwo lotem ptaka. Wszyscy żałowali koniuszego i nie mogli pojąć, dlaczego jest taki spokojny.

Zapytany koniuszy odpowiedział:

- Rok to szmat czasu. W ciągu roku mogę umrzeć ja albo może umrzeć król... A może koń nauczy się latać... 

Jaki z tego morał? Nie martwmy się na zapas, życie może zaskoczyć nas albo "króla" a może zdarzyć się cud...

Zosieńka odstawiła pustą filiżankę i sięgnęła po niedawno skończony haft, którego tematem przewodnim jest five o'clok. :))