Jeżyk i liście czyli sesji foto ciąg dalszy ;)

 Zosieńka siedziała na stołeczku i jak przystało na przykładną żonę, obierała ziemniaki do obiadu. opłukała kartofelki, zalała wodą i wsypała sól, wcześniej odmierzoną z aptekarską dokładnością. Westchnęła i zabrała się za obieranie cebuli. Cebulę lubiła i to bardzo, ale jeść a nie obierać, toteż czynność ową wykonywała wielce pospiesznie, obawiając się rychłych skutków ubocznych, w postaci łez piekących. Kiedy było już widząc rychły koniec nielubianej czynności, drzwi otworzyły się gwałtownie i dał się przez nie słyszeć głos Ślubnego - "Rzuć wszystko, bierz aparat i chodź szybko!".  Zosieńka jako spolegliwa białogłowa, posłuszna swemu panu i władcy - tu należałoby wspomnieć, że nie wiadomo dlaczego Ślubny z tą opinią się nie zgadza i na hasło "spolegliwa i posłuszna" zawsze dostaje czkawki... ze śmiechu. Wracając do przerwanego wątku Zosieńka jako posłuszna niewiasta, słysząc wezwanie Ślubnego, porzuciła bez żalu obieranie cebuli i chwyciwszy aparat, kurcgalopkiem udała się za swym panem i władcą. Tam ujrzawszy powód owego pośpiechu, ledwo się powstrzymała od wydania przeciągłego pisku z głębi trzewi! W ogródku buszował jeż a właściwie jeżyk. Stworzenie czuło się jak u siebie w domu. Tu w Zosieńce skłonnej do filozofowania, zrodził się natychmiast dylemat, bowiem któż to wie, kto u kogo mieszka? Czy to jeż mieszka w zosieńkowym ogrodzie, czy może chałupa Zosieńki stoi w ogrodowym domu (rewirze) jeża? Postanowiwszy, że problem ten spróbuje rozwikłać kiedy indziej, Zosieńka padła na kolana i dalejże pstrykać. Jeżyk po nocnej sesji, okazał się uodporniony na ludzia z aparatem i najwyraźniej wiedziony chęcią kontynuowania swej kariery modela, wdzięcznie pozował, rzucając od czasu do czasu zalotne spojrzenia. W końcu Zosieńka poczuła w kolanach chłód ciągnący od ziemi i obawiając się "romantyzmu" łamiącego w stawach, postanowiła zakończyć sesję. Przez chwilę jeszcze stała, przyglądając się jak Jeżyk buszuje w ogrodowych zaroślach...
 Obiad tego dnia był spóźniony... ;)

Oto liści ciąg dalszy, te tu już na pewno klonowe :))) Resztki kordonków topnieją w iście zastraszającym tempie, ale póki są Zosieńka dzierga liście, a Pani Jesień strąca te prawdziwe z drzew... :)))

Spójrzcie jak trudno go zobaczyć wśród liści...

Tu zalotnie kryje się za listeczkiem niby dama za wachlarzem ;)

Nieśmiało spogląda...

... coraz odważniej...

Jeszcze niezbyt pewny, ale...

... bądźmy szczere kariera nęci ;)

Widok z góry i...

... widok z góry po raz drugi.

En fance i...

I pełny popis! Spojrzenie prosto w oczy :)))

Tu onieśmielonego zgrywa a gęba mu się nie zamykała w trakcie sesji ;))