Świt czyli iść, ciągle iść w stronę słońca...

  Wszyscy, którzy zaglądają tu już od jakiegoś czasu, wiedzą, że poniższe zdjęcia nie mogły być wykonane przez Zosieńkę. Dlaczego?  Ano dlatego, że kiedy dochodzi do tego codziennego-niecodziennego zjawiska, Zosieńka właśnie przekręca się na drugi bok, śniąc np. o pasmanterii, tudzież o głównej wygranej na loterii. Owe dwa marzenia senne w związku z tym, że świat wokół nas jest jaki jest, niezmiennie się przeplatają, bowiem trudno sobie wyobrazić wizytę w pasmanterii bez środków płatniczych. Fotkę pstryknął Ślubny wiedziony przeczuciem z latami przerodzonym w pewność, że tylko w ten sposób jego połowica może obejrzeć wschód słońca.
Z wykonanych zdjęć był dumny jak paw. Można by powiedzieć, że przyniósł je do domu niczym jakiego upolowanego mamuta, albo inną zwierzynę. Rzucił niedbale pod zosieńkowe stópki, łypiąc czy efekt osiągnął zadowalający. Zosieńka (jakby nie było rasowa kobita, znająca się na rzeczy) najpierw ledwie oczkiem zerknęła. Ot tak niedbale...  w rzeczywistości owo łypnięcie starczyło jej by ocenić wszelkie zalety upolowanej zwierzyny czyli zdjęć. Następnie łaskawie zgodziła się wykorzystać przyniesioną w darze "zwierzynę' w swej działalności blogowej. W ramach rewanżu upichciła ulubiony obiad Ślubnego, co natychmiast spotkało się z ogromnym aplauzem z jego strony.
Wygląda na to, że od czasów jaskiniowców niewiele się zmieniło... no może z wyjątkiem rodzaju zwierzyny ;))

W związku z tym, że jesień rozgościła się na dobre, ciąg dalszy szydełkowych tworów wybitnie o tematyce jesiennej. Wszystko to powstało z resztek przeróżnych pozostałych po innych pracach, zalegały te resztki w koszyku aż w końcu przyszła na nie pora. Otóż Zosieńkę nawiedziła czarna godzina. Wyrabia resztki szydełkowe, haftuje na końcówkach i skrawkach kanwy, czekając aż uzbiera fundusze na zakupy pasmanteryjne. Miejmy nadzieję, że uda jej się zebrać "dutki" zanim skończą jej się wszystkie resztki... Myśl ta nieustannie spędza jej sen z powiek, ale nadziei nie traci.

Oto liście...

... tylko jakie?

Może dębowe?

No sama nie wiem...

... może nie dębowe...

wychodzi na to, że za znawcę drzew i ich liści...

... uchodzić nie mogę ;)))

Iść ciągle iść...

... w stronę słońca!

W stronę słońca aż po horyzontu kres!