Matematyka czyli tęsknota za normalnością...

  Zosieńka zasiadła za klawiaturą z kompletną pustką w głowie. Siedziała i siedziała, i choćby się nie wiem jak wysilała... to dalej nic nie pisała... Wiadomo, że u białogłowy włos długi a rozum krótki, ale żeby aż tak?!!!  

O czym napisać? Zosieńka nie prowadziła bujnego życia towarzyskiego, wręcz przeciwnie jej tryb życia raczej przypominał żywoty pustelnicze. Pomijając oczywiście wygody cywilizacyjne, do których Zosieńka była nad wyraz przywiązana i możliwość pozbawienia jej którejkolwiek z nich, budziła w niej żywiołowy protest. Dzięki jednej z tych wygód, zwanej potocznie internetem (nie mylić z internatem), dochodziły do niej wieści z kraju i ze świata. Prawdę mówiąc dobrodziejstwo tej funkcji stało pod wielkim znakiem zapytania, bowiem ostatnimi czasy wiadomości powodowały raczej dreszcze, płacz i zgrzytanie zębów (co przy pewnych brakach stomatologicznych, jest niezwykle trudną czynnością). Rewelacje napływające w ostatnich dniach z kraju, przyprawiały Zosieńkę o ból głowy, bowiem kojarzyły jej się nieodmiennie z matematyką, która nie była jej najmocniejszą stroną. Cztery podstawowe działania Zosieńka opanowała bezbłędnie i do dziś potrafi bez problemu oszacować na jaką sumę, nawrzucała do koszyka w supermarkecie. Udaje się jej też bez większych pomyłek, obliczyć ile powinna dostać reszty przy kasie. Tabliczkę mnożenia  z pewnymi problemami przez osiem i dziewięć, ale jednak w końcu zapamiętała, a dzielenia została nauczona w domu przy deserze... Toteż przez podstawówkę przeszła z potknięciami i zająknięciami, ale zwycięsko. Liceum otworzyło przed nią nieznane obszary królowej nauk... Jak pokazały dalsze lata nauki licealnej, kraina owa miała zostać dożywotnio nie skalana przez Zosieńkowe stópki. Dorosłe życie i związane z tym niekończące się kredyty nauczyły jeszcze Zosieńkę, obliczania procentów. Umiejętność jakże przydatna w banku... I na tym zdolności matematyczne Zosieńki się wyczerpywały. Jak widać z powyższego orłem nie była i można było przy niej bez obaw, że wyleci, okna otwierać.  Szła Zosieńka przez życie, nie przejmując się tym za bardzo, bowiem miała nadzieję, że należy do zdecydowanej mniejszości i jej braki matematyczne nie mają na nic wpływu. Jednak dni ostatnie o ból głowy ją przyprawiły, bo wyszło na to, że przypadłość antymatematyczna jest o wiele bardziej rozpowszechniona niż mogłoby się wydawać... Ba! Być może jest nawet zaraźliwa... I tu przed Zosieńkowymi oczętami pojawiła się wizja świata bez matematyki... gdzie wszystko jest obliczane i szacowane na "oko"...mniej więcej... być może... wydawałoby się...tak ma być i już! I w tym momencie Zosieńka pierwszy raz w życiu poczuła jak ckni się jej za matematyką...