Zamyślenia czyli świat nie jest taki zły :)

 Zamyślona Zosieńka małymi łyczkami sączyła herbatkę. Na jej czole malował się  intensywny wysiłek. Myślała a to jak wiadomo, białogłowie łatwo nie przychodzi. Pod siwopłową czupryną toczyła się ciężka praca, co gorsze bez nijakich efektów. Od dni kilku już, rozmyślała intensywnie nad opowiadaniem na Panterkowy konkurs. Niestety jak dotąd jej wszelkie wysiłki czynione w tym kierunku spełzły na niczym. Myśli hasały bez ładu i składu, za nic mając jej starania. Unosząc po raz kolejny do ust filiżankę z niebiańskim napojem, Zosieńka zerknęła na choinkę. Po chwili spojrzała po raz drugi i trzeci. Przyjrzała się jej dokładnie i skonstatowała, że nie znajduje już nijakiej przyjemności w zawieszaniu wzroku na ozdobach licznie na choince występujących. Najwyraźniej nadszedł czas, by plastikowy chojaczek zapadł w sen letni na strychu a ozdoby powędrowały do pudeł. Z Zosieńkowej piersi wyrwało się głośne westchnięcie...   wraz z rozebraną choinką, kolejna gwiazdka przejdzie do przeszłości... Zerknęła na rosnącą melancholię i dała jej po łbie. Jest jak jest, nie ma co się roztkliwiać nad rozlanym mlekiem - mruknęła do siebie. Wzięła następny łyk herbaty a w jej głowie pojawiły się liczby, całe kolumny i wiersze cyferek. Układała budżet domowy usilnie starając się znaleźć wolne środki na farbę. Farba była konieczna by zaspokoić jej kolejną fanaberię. Otóż Zosieńka postanowiła zaszaleć w nowym roku i pomalować na początek pokój zwany gościnnym. Farba była niezbędna do spełnienia owej zachcianki i pieniądze na nią   znaleźć się musiały . Zosieńka brała pod uwagę różne możliwości, łącznie ze skokiem na bankomat, ale intuicja jej podpowiadała, że skończy się jak zwykle na oszczędzaniu na żarciu. W sumie może i dobrze, bo do wymarzonej wagi jeszcze jej sporo brakowało, a tak byłyby dwie pieczenie przy jednym ogniu.  Farb potrzebowała w dwóch rodzajach. jednej do ścian a drugiej do pomalowania sprzętów meblarskich, bowiem zakup nowych nie wchodził w rachubę. Coś tam jednak jeść musiała... Zerknęła ze smutkiem do pustej filiżanki. Pośpiesznie wstała i nastawiła wodę na następną herbatę. Spojrzała za okno, krajobraz za nim przeczył kalendarzowi. Ze zdumieniem zobaczyła, że w donicy ustawionej pod oknem kiełkują tulipany. Kłęby pary wydobywające się z czajnika przerwały jej rozmyślania nad aurą. Zalała herbatę, ustawiła czas i po raz kolejny rozłożyła na stole prezenty jakie dostała ze świata blogowego. Planowała co z czego zrobi i co gdzie zawiśnie. Co wydzierga i co uszyje... Dotykając wszystkiego kolejno, czuła dobrą energię jaka sączyła się z tych cudeniek. Poczuła nagle jak wypełnia ją optymizm, Wyprostowała się i już wiedziała, że znajdzie pieniądze na farbę. Świat nie jest taki zły, świat nie jest taki zły, niech no tylko zakwitną jabłonieeee - zanuciła radośnie i i wyjęła zaparzacz z filiżanki.

Dziś dwa hafty, które zostały ukończone dokładnie na dzień przed Wigilią a na następny post zapraszam wielbicieli serc Vautier!

Bez lampy i...

... z lampą.

Z boku i...

... od dołu ;))